“Manhaj leren boeit mij niet…”

Geschreven door: Abū Ḥātim Yāsīn Al-Salafī op 24-01-2024

Introductie

Alle lof is voor Allāh, wij prijzen Hem, zoeken Zijn hulp en Zijn vergeving. Wij zoeken toevlucht bij Allāh tegen de slechtheid van onze zielen en de slechtheid van onze daden. Degene die Allāh leidt, kan niet worden misleid en degene die Allāh doet dwalen, kan niet worden geleid. Ik getuig dat niemand het recht heeft op aanbidding in Waarheid, behalve Allāh en ik getuig dat Muhammad ﷺ Zijn dienaar en boodschapper is.

Vandaag de dag heersen we met een groot probleem in Nederland. Vele jongeren zijn beïnvloed geraakt door sprekers die een grote fanbase hebben op het internet, waardoor het lijkt alsof zij kennis hebben en dus een autoriteit hebben.

Vele groepen die vandaag steeds populairder worden zijn de Ḥaddādīs, Sūfīs, Takfīrīs, Jahmīs en vele anderen. Deze groepen vormen een gevaar voor de jongeren, terwijl zij dit niet door hebben. Vele broeders en zusters weten totaal niet wat er zich afspeelt in Nederland, en laten zich leiden door emoties en begeerten, maar niet door kennis.

Het volgen van emoties en begeerten kan vele problemen veroorzaken op het gebied van islamitische kennis. Zo zal je kennis beoordelen op basis van jouw gevoelens en niet op basis van de Qurʾān en Sunnah. Wanneer een bekende spreker spreekt, kijkt een leek vaak naar zijn toon, en de manier hoe hij spreekt. Ook wordt er gekeken naar zijn status op het internet en hoeveel volgers hij trekt. Trekt hij grote zalen of niet, wordt hij vaak uitgenodigd bij bekende podcasts, en hoe spreken de andere jongeren over hem? Dit zijn allemaal factoren die meespelen, bij het bepalen of er naar iemand geluisterd kan worden of niet.

Dit is een foute maatstaf, en niet de weg van de vrome voorgangers. De weg van de vrome voorgangers was de Qurʾān en Sunnah met het begrip van de metgezellen van onze Boodschapper ﷺ. De Profeet ﷺ heeft ons geïnformeerd dat de Ummah zal opsplitsen in 73 groeperingen en dat ze allemaal voor een bepaalde tijd in het Hellevuur zullen blijven, behalve 1. En zij zijn degene die de Profeet ﷺ volgen en zijn metgezellen. Deze groep wordt ook wel Ahl Ḥadīth genoemd. De Salaf hebben door de jaren heen vele namen gehad (wat synoniemen zijn), en hebben vele dwalingen weerlegd. Na de dood van Uthman (moge Allah tevreden met hem zijn), kwamen er vele groeperingen en dwalende sectes naar voren, die allemaal beweerden de waarheid te hebben. Denk aan de Khawārij, Qadarīyyah, Rāfiḍah, Murjīʾah, Jahmīyyah, Muʿtazilah, Kullābīyyah, Ashāʿirah, Mātūrīdīyyah en zij die hun voetsporen volgen.

Deze groeperingen (Khawārij, Qadarīyyah, Rāfiḍah, Murjīʾah, Jahmīyyah) vormen het fundament voor elke dwaling die vandaag aanwezig is. En om te kunnen begrijpen welke groepen vandaag beïnvloed zijn geraakt, is het belangrijk dat je terugkeert naar de boeken van de Salaf in geloofsovertuiging, want zij zullen jou laten zien welke groep op de waarheid is en wie niet.

De Profeet ﷺ heeft ons geïnformeerd dat er altijd 1 groep zal blijven van zijn Ummah die gemanifesteerd zal zijn op de Waarheid, waarvan niemand hen kan schaden die deze groep verraad of tegengaat. Imām Ahmad en ʿAlī ibn Al-Madīnī (overleden. 234H) informeerde dat deze groep verwijst naar Ahl Ḥadīth.

De Salaf hebben in de tijd van fitnah en dwaling boeken geschreven, waarin zij de fundamenten van de religie hebben opgeschreven, en als iemand hiervan afwijkt, dan behoort hij tot de mensen van innovatie. Voor elk probleem in ʿaqīdah (geloofsovertuiging), dienen wij terug te keren naar datgene waar de metgezellen van de Profeet ﷺ op waren. Allāh zegt: “En wie de Boodschapper tegenwerkt nadat de Leiding hem duidelijk is geworden en een andere weg volgt dan die van de gelovigen: Wij laten hem [gaan naar] waarheen hij zich afgekeerd had en Wij zullen hem in de Hel binnenleiden. En dat is de slechtste bestemming!”.

En zo zijn er vele andere uitspraken te vinden van de Profeet ﷺ waarin hij ons adviseert met zijn Sunnah en de Sunnah van zijn metgezellen, en de twee generaties die na hen zullen komen. Dit is dan ook de betekenis van de Jamāʿah, zoals is genoemd door Imām At-Tirmidhī, toen hij dit beschreef in zijn hoofdstuk.

Het is duidelijk dat wij de Qurʾān, en de Profeet ﷺ moeten volgen, met het begrip (fahm) van de metgezellen. Zij waren de beste mensen van de Ummah. Allāh zegt: “En de allereerste [moslims] zijn de emigranten [uit Mekka] en de Anṣār [uit Medina] en degenen die hen volgen in goedheid. Allāh is tevreden met hen, en zijn zij tevreden met Hem”.

Daarom is het belangrijk dat er wordt gekeken naar het begrip van de Islām. Iedere groep beweert het juiste begrip te hebben, dus daarom is het belangrijk dat er wordt gekeken naar het begrip van de Salaf. Allah zegt namelijk in bovengenoemde verse: “en degenen die hen (de metgezellen) volgen in goedheid”, wat inhoudt dat Allah tevreden is met de metgezellen en ook zij die de metgezellen volgen in goedheid.

Vele broeders en zusters in Nederland volgen de Māliki wetschool in fiqh, maar ook zijn er andere wetscholen die gevolgd worden. Zo zijn er meningsverschillen in de vertakkingen van Islam, wat geheel normaal is. Verschillen in fiqh (zoals het gebed) zal je vaak tegenkomen, en dit is iets wat normaal is binnen de Islam, en alleen de extremisten van de mensen van valsheid maken hier een probleem in, en niet de Salafīs.

Daarom zal ik een aantal uitspraken laten zien van Imām Mālik, overleden in 179 hijri, een van de grootste imāms van de Salaf. Velen groeperingen volgen deze grote imam alleen in fiqh, maar niet in zijn geloofsovertuiging, aangezien hij niet op innovatie was, maar een van de grote geleerden van Ahl Sunnah. De mensen van dwaling beweren hem te volgen in zijn geloofsovertuiging, maar niets is minder waar. Zij liegen tegen het publiek, en nemen de jongeren in de maling, aangezien zij weten dat Imām Mālik een grote positie heeft onder de Marokkaanse gemeenschap, en daar willen zij goed gebruik van maken, aangezien de mensen van dwaling hun corruptie willen verspreiden, en als argument “de meerderheid” willen gebruiken. Zo zeggen zij: “Wij zijn op de meerderheid…Wij hebben de meeste volgers”. Niemand van de Salaf baseerde de waarheid op basis van getallen, of op basis van meer of minder. Zij baseren de waarheid op basis van de Qurʾān en Sunnah, met het begrip van de metgezellen.

De Mutakallimūn Jahmīyyah beweren volgelingen te zijn van Imām Mālik, maar hij was ver verwijderd van hen en was streng tegenover de Mutakallimūn. Abū Ṭālib Al-Makkī zei: “Imām Mālik distantieerde zich het meest onder de mensen van de scholen van de Mutakallimūn…Hij legde aan hen op om de Sunnah van de voorgaande [imāms] te volgen, zoals de metgezellen en hun volgers”.

Imām Mālik zei: “Pas op voor innovaties!” – er werd gezegd: “Wat voor innovaties?” – hij zei: “De mensen van innovatie, die spreken over de Namen en Eigenschappen van Allah. Zij spreken over Zijn Uitspraak, Kennis en Vermogen. Zij zijn niet stil in datgene waar de metgezellen en hun volgers stil in waren”.

Imām Mālik was streng tegenover de mensen van Kalām. Hij zei zelfs dat ze geslagen moeten worden met takken en vernederd moeten worden in het open. Imām Mālik zei: “Als Kalām kennis zou zijn, dan zouden de metgezellen dit gebruikt hebben, en evenals hun volgers…maar het (Kalām) is valsheid en het leidt tot valsheid”.

Het probleem vandaag de dag, is dat wij niet terugkeren naar deze grote geleerden van de Salaf, maar juist dwalende sprekers volgen en ondersteunen, door naar hun lezingen te gaan en ze te delen op social media. De reden – zoals Imām Mālik zei – komt, omdat begeerten zijn toegenomen, en de overleveringen – en het terugkeren naar de Sunnah – is verminderd.

Ik kan niet genoeg benadrukken waarom het belangrijk is om de Qurʾān en Sunnah te volgen. Deze twee bronnen zijn Openbaringen van Allah, die leiding geven aan de mensheid. Het interpreteren – zoals eerder vermeld – kent zijn basis bij de metgezellen. Zij begrepen de Qurʾān en Sunnah beter dan de geleerden die na hen kwamen. Na de dood van ʿUthmān – moge Allah tevreden met hem zijn – kwamen er vele groepen, die allemaal beweren de waarheid te hebben. Ook beweren zij allemaal Moslims te zijn, wat nu verwarring gaf aan de leken. Daarom begon Ahl Sunnah met het verduidelijken welke personen dwalend waren en welke niet.

Er werd benadrukking gegeven, waarom het belangrijk is om terug te keren naar de Sunnah en weg te blijven van innovaties, aangezien innovaties leiden tot verwoesting en corruptie. De Profeet ﷺ zei: “Elke innovatie is dwaling, en elke dwaling is in het Vuur”. En ook beschreef hij ﷺ wat innovatie betekent, zo zei hij: “Wie iets nieuws introduceert in onze religie (onze zaak), wat daar niet tot toe behoort, dan zal het verworpen worden”.

De Salaf begrepen deze overleveringen beter dan ons, en zij begrepen precies waar de Profeet ﷺ op doelde. Vandaag de dag hoor je de mensen van innovatie zeggen: “Maar er is ook goede innovatie…Ja maar zo zit het niet, niet alles is slecht”. Dit zijn uitspraken uit onwetendheid, en deze beweringen zijn weerlegd in dit artikel.

De volgers van Imām Mālik volgen hem – zoals eerder vermeld – niet in zijn geloofsovertuiging, aangezien zij diep van binnen weten dat Imām Mālik tegen hen is, maar zij durven dit niet openlijk te verkondigen.

Imām Mālik zei: “Ga niet tegen de Sunnah in, maar onderwerp je tot de Sunnah”. Dit is eigenschap van Ahl Sunnah. Wanneer zij de uitspraken van de Profeet ﷺ horen, dan onderwerpen zij zich en tonen zij geen weerstand tegen datgene wat is verteld door onze Profeet ﷺ. Allah zegt: “Bij jullie Heer, zij hebben geen īmān (geloof), tot zij jou [O Boodschapper] voor al hun geschillen tot hun rechter maken en bij zichzelf geen weerstand voelen in jouw beslissingen en zij aanvaarden [het dan] volledig”.

Imām Mālik en de vrome voorgangers waren streng tegenover de mensen die niet van de Qurʾān en Sunnah nemen, of die het tegengaan. Zo zei hij: “Alles wat in lijn gaat met het Boek en de Sunnah, neem het dan aan. En alles wat niet in lijn gaat met het Boek en de Sunnah, verlaat het dan”.

Ook zei Imām Mālik: “Kennis wordt niet genomen van vier [groepen]. Maar kennis wordt wel genomen van anderen buiten deze [vier groepen]. [Kennis wordt niet genomen van] een persoon van begeerten die oproept tot zijn begeerten, [of] een persoon van innovatie die oproept tot zijn innovatie”.

Deze uitspraken zijn niet alleen specifiek tot Imām Mālik, maar ook tot de andere geleerden van de vrome voorgangers. Er is namelijk een consensus bij Ahl Sunnah dat innovaties slecht zijn, en wie innoveert een persoon van dwaling is geworden en er niet met hem gezeten wordt, of gepraat, of dat er wordt gekeken in hun boeken. Een persoon van innovatie behoort niet meer tot Ahl Sunnah, en wordt geboycot. Het is wel belangrijk om te vermelden, dat een persoon van innovatie wel een Moslim is, zolang zijn innovatie niet ongeloof is.

Abū ʿUthmān Al-Ṣābūnī (overleden 449h) zegt: “Zij (Ahl Sunnah) haten de mensen van innovatie, zij die nieuwe zaken introduceren in de religie wat daar niet tot toebehoort [zonder bewijzen]. Ahl Sunnah houdt ook niet van hen…luisteren niet naar hun uitspraken, zitten niet met hen, discussiëren ook niet met hen over de religie”. En de Salaf baseren dit op het vers, waarin Allah zegt: “En als jij merkt dat zij Onze Verzen bespotten, keer je dan van hen af [door niet bij hen te blijven zitten] totdat zij een ander onderwerp aansnijden”.

Imam Aḥmad ibn Ḥanbal vermeld in zijn geloofsovertuiging, waarin hij de fundamenten van Ahl Sunnah bespreekt: “De fundamenten van de Sunnah volgens ons zijn: het vasthouden aan datgene waar de metgezellen van de Boodschapper ﷺ op waren, en hen hierin te volgen, om weg te blijven van innovaties, want elke innovatie is dwaling”.

Zoals je ziet waren de Salaf zeer streng tegenover de mensen van dwaling, tot op het punt dat er niet gezeten wordt met hen, en zelfs dat zij niet begroet worden. Het is belangrijk om aan te kaarten, dat hier wordt gesproken over de oproepers tot dwaling, zij die gegrond zijn in hun dwaling, oproepen tot innovatie en openlijk Ahl Sunnah tegengaan en in oorlog zijn met Ahl Sunnah. Wat betreft de leken die in innovatie zijn gevallen, dan zijn we rustig tegenover hen, praten met een rustige toon tegenover hen, aangezien het leken zijn en niet beter weten.

Het is daarom belangrijk om te vermelden dat leken de dupe zijn geworden van hun onwetendheid. Zij proberen oprecht de waarheid te volgen, en denken dat deze dwalende sprekers in Nederland op waarheid berusten. Ze horen wat verzen hier en daar, wat profetische overleveringen, en denken bij hun zelf: “Ik doe kennis op”. Maar in realiteit wordt er gif gedronken uit een mooi glas, die schoon lijkt te zijn, maar het is eigenlijk gif die dodelijk is, maar zij merken dit niet.

Daarom zeiden de vrome voorgangers allemaal, dat het niet toegestaan is om met hen te zitten, naar hen te luisteren, omdat zij de waarheid mixen met de valsheid, en de waarheid verstoppen, waardoor een leek niet kan achterhalen of hij de waarheid spreekt. Allah zegt: “En vermeng de Waarheid niet met de leugen, en verberg de Waarheid ook niet terwijl jullie [de Waarheid] kennen”. Het is veiliger om niet in de buurt te komen van de mensen van innovatie, aangezien hun zittingen een ziekte zijn voor het hart. Imām Mālik zei: “Het slechtste volk zijn de mensen van begeerten, begroet hen daarom niet!”.

De reden waarom de Salaf zulke strenge uitspraken hadden, komt door hun begrip van de Sunnah. Zo zijn er vele overleveringen van de Profeet ﷺ, zoals: “Een persoon is met degene van wie hij houdt”. En ook: “De persoon volgt de religie van zijn dierbare vriend”. Op basis van deze overleveringen hebben de Salaf een consensus, waarin zij vermelden – zoals eerder vermeld – dat er niet gezeten wordt met de mensen van innovatie.

Imām Al-Baghawī zei: “De metgezellen, hun volgers, en hun volgers (eerste drie generaties) – en ook de geleerden van Ahl Sunnah, hebben een unanieme consensus dat er vijandschap wordt getoond tegenover de mensen van innovatie en te migreren van hen (boycotten en wegblijven van hen)”.

Hier volgen een aantal uitspraken: Ibn ʿAbbās – moge Allah tevreden met hem zijn – zegt: “Zit niet met de mensen van begeerten, want hun gezelschap is een ziekte voor het hart”. Al-Ḥasan: [dezelfde uitspraak als Ibn ʿAbbās]. Er werd tegen Al-Awzāʿī (overleden 157h, metgezel van Imām Mālik) gezegd: “Voorwaar, een man zegt dat hij zit met de mensen van de Sunnah, en dat hij zit met de mensen van innovatie” – dus Al-Awzāʿī zei: “Dit is een man die de waarheid en valsheid wil gelijktrekken”. Ibn Baṭṭah reageert hierop en zegt: “Al-Awzāʿī was waarachtig! Moge Allah genadig met hem zijn. Ik zie dat dit een man is die geen onderscheid maakt tussen de waarheid en valsheid, of tussen ongeloof en geloof”.

En zo zijn er vele uitspraken – en niet om te overdrijven – maar heel veel uitspraken, die te veel zijn om te benoemen in dit kort geschrift.

Dawah-Groep

Om een voorbeeld te noemen van organisaties/sprekers die niet uitnodigen naar de waarheid, zullen we een kijkje nemen naar een recente gebeurtenis die plaatsvond op 20 januari 2024.

Een stichting genaamd Dawah-Groep had een evenement georganiseerd op zaterdag 20 januari 2024 in Utrecht, waarbij Mohamed Hoblos en Akhi Ayman uitgenodigd zouden worden. Dit is om een of andere reden niet doorgegaan, wat nu niet het punt van discussie is.

Toen bekend werd gemaakt dat Hoblos zou komen, werden de tickets al verkocht en ging het best snel. Dit is een van de problemen bij de jongeren vandaag de dag. Zij kijken naar status – zoals eerder vermeld – fame, en hoeveel oogjes iemand heeft op social media. Wanneer een imam van de Sunnah wordt uitgenodigd, dan zien we vrijwel weinig tot bijna niemand opdagen bij de conferenties van de mensen van de Sunnah.

Mensen zullen uiteindelijk onwetende sprekers als leiders zien, kennis van hen nemen, waardoor ze zullen afdwalen. De Profeet ﷺ zei: “Allah zal kennis niet wegnemen, door het weg te laten nemen [uit de harten] van de mensen. Maar hij zal het wegnemen door de dood van de geleerden. Totdat er geen enkele geleerde overblijft. Vervolgens zullen de mensen onwetende personen als leiders nemen. Deze onwetende mensen zullen gevraagd worden [naar islamitische kennis]. Ze zullen zonder kennis hun oordeel vellen. Zij [die gevraagd worden] zullen afdwalen en zij zullen de mensen laten afdwalen”.

Kennis neem je niet van onbekende sprekers, waarvan hun Manhaj en geloofsovertuiging onduidelijk is of zelfs tegen de Sunnah in gaat. Vele broeders en zusters gaan naar dit soort bijeenkomsten, maar wat leer je nu eigenlijk? Je leert verhalen van mensen die zijn neergestoken, en vervolgens zijn geleid naar het rechte pad, nu dawah geven en andere mensen aansporen om ook naar het rechte pad te gaan. Dit is prachtig en motiverend, maar wanneer leert iemand geloofsovertuiging bij dit soort sprekers. Waar zijn de lessen over dwaling, groeperingen, geloofsovertuiging van Ahl Sunnah, en andere zaken die verplicht zijn voor een leek om te weten?

Waar zijn de lezingen over Tawheed in detail, waar wordt gesproken over shirk en innovaties, waar wordt verduidelijkt wat innovaties zijn en hoe ik ze kan herkennen? Deze sprekers focussen niet om het belangrijkste van de Islam, maar zijn verhaaltjesvertellers.

De Profeet ﷺ stuurde Muʿādh – moge Allah tevreden met hem zijn naar Jemen en zei tegen hem: “Jij zal naar een volk gaan van de mensen van het boek. Dus laat het eerste waar je naar oproept Tawheed zijn. Als zij dit leren [en begrijpen], dan vertel je ze dat Allah vijf gebeden heeft verplicht gesteld…”. Tawheed is de basis wat betreft Islamitische kennis. Tawheed is dat wat onderscheid brengt tussen de gelovigen en de polytheïsten.

Om in detail te gaan over Mohamed Hoblos en Akhi Aymen is onnodig. Aangezien deze twee sprekers niet bekend staan om hun geloofsovertuiging en manhaj (methodologie). De Salaf spoort ons aan om uit te kijken van wie wij onze kennis aannemen. Zo zei Muhammad bin Sīrīn (overleden 110h): “Voorwaar, deze kennis is religie. Dus kijk goed uit van wie jij jouw religie aanneemt”. Ook zei Muhammad bin Sīrīn: “Ze zouden niet vragen naar de kettingen van overlevering, en toen de Fitnah [van ʿUthmān] plaatsvond, zeiden ze: ‘Noem ons je mannen op‘. Dus Ahl Sunnah werd erkend, en hun overlevering werden vervolgens geaccepteerd, en de mensen van innovatie werd erkend, en hun overleveringen werden niet geaccepteerd”. Dus het is belangrijk dat wij afvragen wie deze twee sprekers zijn, vooral als het onduidelijk is waar ze naar oproepen.

Nadat het duidelijk was dat deze sprekers niet zouden komen, is de conferentie nog steeds doorgegaan. Wat voor sprekers er vervolgens zijn gekomen is voor mij onduidelijk, maar een spreker stond op het podium en zij de meest misselijkmakende uitspraken, die afkomstig zijn van de mensen van innovatie en dwaling.

Hier zien we Nouredinne Talhaoui, een spreker die bekend is in Nederland, en die was uitgenodigd om te spreken op de conferentie die gehouden werd in Utrecht.

Persoonlijk heb ik nog nooit gehoord van deze sprekers, en is zijn Manhaj en geloofsovertuiging onduidelijk voor mij. Wat ik wel weet is dat deze man oproept tot dwaling, wat te zien is in een bekende video die opgenomen is tijdens de jaarbeurs in Utrecht.

Het prachtige aan onze tijd, is dat de mensen van innovatie en dwaling elkaar opnemen en op social media plaatsen. Vroeger waren het vaak verhalen die rondgingen, zonder enig bewijs. Maar vandaag wordt alles prachtig opgenomen en zelfs in HD, zie hier de video

Uitspraken van Nouredinne Talhaoui

We zullen kijken naar een aantal uitspraken die gedaan zijn door Nouredinne, en we zullen deze analyseren met de boeken van de Salaf en de Imams van de Salaf.

Onthoudt deze stelregel goed. Wie een van de fundamenten van Ahl Sunnah tegengaat of beledigd, dan heeft hij Ahl Sunnah verlaten. Ḥarb Al-Kirmānī (overleden in het jaar 280 na de Hijra) was een leerling van Ahmad ibn Ḥanbal, Al-Ḥumaydī (leerling van Shāfiʿī), en Ishāq ibn Rāhūyah. Imām Dhahabī zei: “Imām, Geleerde, Faqīh, de leerling van Ahmad” [Siyar 13/244]. Ḥarb zei: “Dit is de methodologie van de Imāms van Kennis, de mensen van overleveringen, en de mensen van de Soennah worden hierdoor gekend; zij volgen elkaar hierin vanaf de metgezellen tot op heden. Ik heb ontmoet wie ik heb ontmoet van de geleerden van ʿIrāq, Ḥijāz, Shām en andere plaatsen. Wie zich tegen één aspect van deze methodologie verzet, het belastert of de persoon die dit zegt belastert, hij is een tegenstander, een innovator, hij heeft de gemeenschap verlaten, hij heeft het manhāj van de Soennah en het pad van waarheid verlaten. Dit is de methodologie van Ahmad, Ishāq, Ḥumaydī, Saʿīd ibn Manṣūr en anderen met wie ik heb gezeten en van wie ik kennis heb genomen” [Ijmāʿ p. 33-35].

Hij vertelt dat zijn neefje gaat studeren bij een organisatie en is blij dat hij gaat studeren. Vervolgens zegt Nouredinne: “het boeit mij niet wie daar achter zit…niet zoals sommige mensen, die dag en nacht bezig houden met Manhaj…wat is jouw Manhaj?!…wat is jouw Manhaj?!…wat is jouw Manhaj?!…kun jij mij de definitie geven van Manhaj, nee heb jij niet…en de eerste les…ik dacht ze gaan het hebben over geloven in Allah…eerste les wallahi beste broeders…eerste les die hij heeft gekregen over inleiding van de 6 fundamenten van iman (geloof)…en gelijk…bij 42e minuut…gingen ze over Hand van Allah…over Neerdalen van Allah…over verschillende groeperingen binnen Ahl Sunnah, wie valt onder Ahl Sunnah…hij belde mij gelijk…en zegt: mijn hoofd doet pijn!! Volgens mij jij bent ook op dwalende…maar helaas…De Profeet zei tegen Muʿādh je komt in Jemen en….”.

Vervolgens wordt er hard in de zaal gelachen, alsof we zitten te luisteren naar een comedy show van Nouredinne – moge Allah ons beschermen tegen de valsheid van de mensen van valsheid.

We zien duidelijk wat zijn methodologie is. Dit zijn uitspraken van de Ikhwānīs, zij die alle dwalingen en waarheden willen mixen, samen willen komen op valsheid en onze verschillen achterwege willen houden.

Ikhwān Al-Muslimīn is een organisatie die in 1928 in Egypte werd opgericht en gemodelleerd was naar een eerdere organisatie opgezet door de verdachte Jamāl al-Dīn al-Afghānī (overleden in 1315h). De oprichter van deze organisatie was Ḥassan Al-Bannā, die een Ashʿarī Sūfī was. De twee meest invloedrijke figuren zijn Ḥassan Al-Bannā en Sayyid Quṭb. Beiden legden de basis voor de twee belangrijkste stromingen van het ikhwānī-denken en de methodologie. Ḥasan Al-Bannā bedacht de massapopulistische versie, waarbij iedereen wordt samengebracht in één grote groep en gemobiliseerd wordt in een revolutie om een khilāfah op te richten voor sociale, politieke en economische verandering.

Nu zijn er enkele belangrijke spelers in deze beweging, namelijk: ʿAbdurahmān ʿAbdul-khāliq, die de takfīr van Sayyid Quṭb propageerde en Sayyids concept van Ḥakimīyyah bevorderde. Yūsuf al-Qarḍāwī (overleden in 1443h) gaf toe dat Sayyid Quṭb massa-takfīr deed, wat deze ideologie inspireerde. Hij zei: “dan is hij een Jāhilī, Kāfir, waarvan het bloed toegestaan is om te vergieten!!”.

De tweede is Safar Al-Ḥawālī, die de student is van Muhammad Quṭb [de broer van Sayyid Quṭb]. Deze man was sterk beïnvloed door Quṭb en vergeleek hem zelfs met Ibn Taymīyyah. Salmān Al-ʿAwdah is nog iemand die door hem beïnvloed werd en zelfs zei dat hij “de imam van leiding en religie” is [zie meer hier over hem]. De laatste is ʿĀʾiḍ Al-Qarnī, die ook Quṭb vergeleek met Ibn Taymīyyah en opriep tot toenadering en begrip met de rāfiḍah.

Deze belangrijke spelers hebben een geschiedenis en het gaat allemaal terug naar de oorsprong van dit probleem. Ik heb eerder kort geschreven over Sayyid Quṭb in het vorige hoofdstuk, waarin de meeste van zijn afwijkingen worden belicht, zoals zijn Jahmī-tendenties en kufr-uitspraken.

Een van de uitspraken die gedaan zijn, is: “het boeit mij niet wie daar achter zit”. Dus hij vindt het niet belangrijk welke personen verantwoordelijk zijn voor het lesgeven aan zijn neefje. Dus als zijn neefje kennis op doet bij een atheïst, dan is dat geen probleem voor hem, want zoals hij zelf zegt: “het boeit mij niet”. Dit zijn gevaarlijke uitspraken, die kunnen leiden tot dwaling, aangezien de persoon niet weet van wie hij kennis aanneemt. Muhammad bin Sīrīn (overleden 110h) zei: “Voorwaar, deze kennis is religie. Dus kijk goed uit van wie jij jouw religie aanneemt”. Ibn Sīrīn waarschuwt ons dat we moeten oppassen van wie we kennis moeten aannemen. Als dit al spreekt over het uitzoeken en onderzoek verrichten naar personen/organisaties. Hoe zit het dan met mensen die geen moeite doen naar het uitzoeken en zeggen: “het boeit mij niet”.

Ibn Sīrīn waarschuwt ons, aangezien er in zijn tijd vele dwalingen waren en groeperingen ontstaan waren die dwalingen begonnen te verspreiden aan de leken. Zelfs de geleerden onder hen waren bang voor innovatie en dwalende sprekers. Heeft Nouredinne of zijn neefje meer kennis dan Ibn ʿAbbās? Ibn ʿAbbās vertelt ons: “Zit niet bij mensen van afwijkende opvattingen, want hun gezelschap is een ziekte voor het hart”. Wat inhoudt dat ik moet oppassen met wie ik zit en van wie ik kennis neem, maar Nouredinne vertelt het publiek in Utrecht: “het boeit mij niet”. Als het zitten met mensen met afwijkende opvattingen een ziekte is voor het hart, hoe zit het dan met het zitten met mensen die onbekend zijn, zij waarvan we niet eens weten wat ze geloven?

Saʿīd bin ʿĀmir vertelde ons dat een man van de mensen van afwijkende opvattingen aan Ayyūb al-Sakhtiyānī (overleden 131h) vroeg: “O Abū Bakr, ik vraag je over een woord.” Ayyūb zei en hij wees met zijn vingers: “Niet eens een half woord, zelfs geen half woord”. Heeft Nouredinne meer kennis dan Ayyūb al-Sakhtiyānī? Als Ayyūb al-Sakhtiyānī al geen gehoor wilde geven aan iemand van dwaling, hoe zit het dan met iemand die onbekend is?

Dit komt omdat Muhammad bin Sīrīn ons vertelde: “Ze zouden niet vragen naar de kettingen van overlevering, en toen de Fitnah [van ʿUthmān] plaatsvond, zeiden ze: ‘Noem ons je mannen op‘. Dus Ahl Sunnah werd erkend, en hun overlevering werden vervolgens geaccepteerd, en de mensen van innovatie werd erkend, en hun overleveringen werden niet geaccepteerd”.

De Profeet vertelt ons dat de Ummah verdeeld zal raken, en dat we moeten vasthouden aan: “Datgene waar Ik vandaag op ben, en mijn metgezellen”. De Profeet vertelt ook dat er na hem vele verschillen zullen ontstaan, en dat we “Moeten vasthouden aan Mijn Sunnah en de Sunnah van de Rechtgeleide Kaliefen, bijt hier stevig aan vast en kijk uit voor nieuwe geïnnoveerde kwesties, want voorwaar, elke innovatie is dwaling [en elke dwaling is in Jahannam]”. De Profeet vertelt ons ook dat de eerste 3 generaties de beste generaties zijn, zo zei hij: “Ik beveel jullie mijn metgezellen, dan degene die na hen zullen komen, en dan degene die na hen zullen komen”. Zie hoe de Profeet ﷺ deze 3 generaties boven alle andere generaties plaatste. En wij weten van Allāh dat de Profeet: “Niet vanuit zijn eigen verlangen spreekt, het is slechts een Openbaring die aan hem is geopenbaard”. Is het dan niet belangrijk dat wij onderzoeken van wie wij kennis moeten aannemen? Als Nouredinne blijft zeggen “het boeit mij niet”, dan kunnen we nooit te weten komen of een organisatie kennis neemt en de juiste interpretatie volgt van de metgezellen en de eerste drie vrome generaties.

De Profeet ﷺ beveelt ons dus om vast te houden aan de metgezellen – zoals Imam Ahmad eerder zei: “De fundamenten van de Sunnah volgens ons zijn: het vasthouden aan datgene waar de metgezellen van de Boodschapper ﷺ op waren…”. Hoe kan ik weten of een organisatie/spreker de methodologie van de metgezellen volgt, als er geen onderzoek wordt verricht en achterhaald wordt wie deze sprekers zijn, en er vervolgens geen aandacht wordt besteed en er wordt gezegd: “het boeit mij niet”.

Het volgen van de metgezellen is een fundament van Ahl Sunnah. Dus het is belangrijk dat we achterhalen wie van Ahl Sunnah is en wie niet. Het is belangrijk dat we achterhalen wie de methodologie en interpretatie volgt van de metgezellen in fundamenten en wie niet. Hudhayfah (moge Allāh tevreden met hem zijn) zei: “Elke daad van aanbidding die niet werd beoefend door de Metgezellen van Muḥammad (ﷺ), doe het dan niet – want de vroegere generaties lieten niets achter voor de latere generaties. Vrees dus Allāh, O mensen van recitatie [en kennis]! En volg het pad van degenen die jullie zijn voorgegaan”.

We zien dus uit de Qurʾān, Sunnah en de interpretatie van de metgezellen dat er verdeeldheid zal komen, en dat innovaties wijdverspreid zullen raken, mensen zullen spreken over Islam naar hun eigen opinies, waardoor zij de islam zullen vernietigen en schade zullen toebrengen. Dus volg het pad van de vrome voorgangers, zij die de metgezellen volgen in goedheid. Begrijp de Qurʾān en Sunnah, hoe de metgezellen dit hebben begrepen, want: “Voorwaar, deze kennis is een religie, dus let op van wie jij jouw religie neemt”.

Vervolgens zegt Nouredinne: “die dag en nacht bezig houden met Manhaj”. Het is belangrijk dat deze uitspraak goed wordt begrepen. Ahl Sunnah zijn niet dag en nacht bezig met het controleren welke Manhaj een persoon volgt. Dit is niet realistisch en ook niet eerlijk om te zeggen.

De reden waarom dit soort uitspraken gedaan worden, komt door emoties. Aangezien de mensen van innovatie zijn weerlegd voor hun innovaties, komt als tegenargument: “Jullie houden je steeds bezig met Manhaj, dag en nacht!”. Hierop zegt Ahl Sunnah: Wij waarschuwen tegen innovaties en de mensen die uitnodigen tot deze innovaties. En dit is een fundament van Ahl Sunnah. Aangezien de mensen van dwaling geen argumenten hebben, op basis van de Qurʾān en Sunnah, stappen ze over tot beledigen, emotionele uitspraken en laster. Ibn Khuzaymah (overleden 311h, student van Imam Muslim) zei: “De leiders van de moslims, de experts van de verschillende wetscholen en de religieuze geleerden zoals Malik, Sufyan, al-Awza’i, al-Shafi’i, Ahmad, Ishaq, Yahya ibn Yahya, Ibn al-Mubarak, Muhammad ibn Yahya, Abu Hanifa, Muhammad ibn al-Hasan en Abu Yusuf spraken hierover en waarschuwden ervoor (mensen van innovatie), en ze wezen hun volgelingen op het Boek en de Sunnah. Dus, pas op voor jezelf om in hun geschriften te treden en hun boeken te bestuderen”.

Blijf ten alle tijden alert – O lezer – en kijk uit van wie jij je kennis aanneemt. Onderzoek zijn methodologie en geloofsovertuiging. Dit doe je door terug te keren naar de Boeken van de Salaf. En dit is op basis van de vele uitspraken van de Salaf, waar constant wordt geattendeerd om op te passen van de mensen van innovatie.

Ibn Mas’ūd – Moge Allah tevreden over hem zijn – zei: “Wie zijn religie wil eren en goed wil doen, dient het te vermijden om zich te vermengen met de heerser of te zitten met de volgelingen van verlangens , want bij hen zitten is besmettelijker dan schurft”.

Imām Al-Lālakāʾī noemde in zijn boek “Sharh Uṣūl Iʿtiqād Ahl al-Sunnah” veel teksten van vele geleerden van de Sunnah, van nummer 231 tot 313.

Abū al-Jawzāʾ zei: “Om vergezeld te worden door apen en varkens is me liever dan om vergezeld te worden door een van hen”, wat verwijst naar de mensen van verlangens en innovaties”.

Thabit ibn Al-ʿAjlān zei: “Ik ontmoette Anas ibn Mālik, Ibn Al-Musayyib, Al-Ḥasan Al-Baṣrī, Saʿīd ibn Jubayr, Al-Shaʿbī, Ibrāhīm Al-Nakhaʿī, ʿAṭāʾ ibn Abī Rabāh, Ṭāwus, Mujāhid, ʿAbdullāh ibn Abī Mulaykah, Al-Zuhrī, Makhūl, Al-Qāsim Abū ʿAbdur-Rahmān, ʿAṭāʾ Al-Khurāsānī, Thābit Al-Bunānī, Al-Hakam ibn ʿUtbah, Ayyūb Al-Sakhtiyānī, Ḥammād en Muhammad ibn Sīrīn, en Abū ʿĀmir. Ze geboden me allemaal om de Jamaʿāh te volgen en verboden me om de mensen van verlangens (Al-Ahwāʾ) te volgen”.

Vandaag de dag is het lastiger om te kunnen achterhalen wie een persoon van innovatie is en wie niet. Het is namelijk zo dat zij hun Manhaj willen verbergen en willen verstoppen voor de leken. Een van de methoden is: algemene uitspraken, niet praten over Tawheed in detail, het spreken over de mensen van dwaling, en aankaarten van innovaties, of het doseren en uitleggen van de boeken van de Salaf. De Salaf gaven ons een aantal eigenschappen, hoe je iemand van innovatie kan herkennen.

Imām Al-Awzā’ī, een grote geleerde van de Salaf zei: “Wie zijn innovatie van ons verbergt, kan niet zijn gezelschap verbergen voor ons”. Er wordt gemeld dat Al-Fuḍayl ibn ‘Ayyāḍ – Moge Allah hem genadig zijn – zei: “De zielen [van mensen] zijn in groepen verzameld: degenen die zich met elkaar identificeren, komen samen, en degenen die verschillend zijn, wijken af. Het is niet mogelijk dat een aanhanger van de Sunnah zich tot een aanhanger van Bid’ah neigt, behalve uit hypocrisie (nifāq)”. Er wordt gemeld dat Al-Fuḍayl ibn ʿAyyāḍ – Moge Allah hem genadig zijn – zei: “Waarlijk, Allah heeft engelen die de kringen van het gedenken van Allah zoeken, dus wees voorzichtig met wie je je omringt; zorg ervoor dat het niet met een aanhanger van innovatie is, want Allah kijkt niet naar hen. En het teken van nifāq (huichelarij in het geloof) is dat een man zich mengt met een aanhanger van innovatie”. Mubashir ibn Ismāʿīl Al-Ḥubulī zei: Er werd aan Al-Awzāʿī gevraagd: “Waarlijk, een man zegt: ‘Ik zit met de mensen van de Sunnah en ik zit met de mensen van innovatie’. Dus zei Al-Awzāʿī: ‘Dit is een man die waarheid en valsheid wil gelijkstellen”. De Shaykh (ibn Baṭṭah) zei [als reactie op dit]: “Al-Awzāʿī was oprecht, moge Allah genadig zijn voor hem. Ik zeg dat dit een man is die geen onderscheid maakt tussen waarheid en valsheid, of tussen ongeloof en geloof. De Qurʾān heeft zo’n situatie behandeld, en ook de Sunnah van de Profeet, vrede en zegeningen zij met hem, heeft dit genoemd. Allah de Almachtige zegt: ‘En wanneer zij degenen ontmoeten die geloven, zeggen zij: “Wij geloven”; maar wanneer zij alleen zijn met hun slechte metgezellen, zeggen zij: “Wij zijn gewoon bij jullie”.

We zien dus duidelijk het volgende:

Nouredinne zegt: “het boeit mij niet wie daar achter zit…niet zoals sommige mensen, die dag en nacht bezig houden met Manhaj…wat is jouw Manhaj?!…wat is jouw Manhaj?!…wat is jouw Manhaj?!”.

En de Salaf zeiden [op basis van alle uitspraken]: “dus wees voorzichtig met wie je je omringt; zorg ervoor dat het niet met een aanhanger van innovatie is, want Allah kijkt niet naar hen…Het is niet mogelijk dat een aanhanger van de Sunnah zich tot een aanhanger van Bid’ah neigt, behalve uit hypocrisie (nifāq)…”.

Dus in het kort: Nouredinne doet er lacherig over (zoals te zien is in de video), is niet geïnteresseerd in het uitzoeken waar zijn neefje les volgt en zegt: “het boeit mij niet”, vervolgens bekritiseerd hij de mensen die “dag en nacht bezig houden met Manhaj”, en doet er lacherig over en vind het eigenlijk onzin, zoals te horen is aan zijn toon en gezichtsuitdrukking, wat vervolgens wordt bevestigd door het publiek, door met z’n allen te gaan lachen, zoals een Comedy show.

Vervolgens zegt Nouredinne: “ik dacht ze gaan het hebben over geloven in Allah…eerste les die hij heeft gekregen over inleiding van de 6 fundamenten van iman (geloof)…en gelijk…bij 42e minuut…gingen ze over Hand van Allah…over Neerdalen van Allah…over verschillende groeperingen binnen Ahl Sunnah, wie valt onder Ahl Sunnah”.

Dit is een uitspraak van Talbīs, Allah zegt: “En vermeng de Waarheid niet met de leugen, en verberg de Waarheid ook niet terwijl jullie [de Waarheid] kennen”.

Wat ik oprecht afvraag, is het volgende: heeft deze persoon wel door wat hij zegt? Heeft hij wel door wat voor paradoxale uitspraken uit zijn mond komen in nog geen 20 seconden?

Hij zegt: “ik dacht ze gaan het hebben over geloven in Allah”, wat dus betekent dat ze het gaan hebben over de eerste pilaar van īmān. Wat betekent dat ze gaan praten over de volgende onderwerpen.

Rubūbīyyah (Heerschappij): Geloven dat Allah uniek is in Zijn Daden. Daden zoals Scheppen, Voorzien en Bezit. Allah zegt: “Zeg: Wie voorziet jullie uit de hemel en de aarde? Of: Wie heeft de macht over [het scheppen van] het horen en het zien? En wie brengt het levende voort uit het dode en wie brengt het dode voort uit het levende? En wie regelt de zaken? Zij zullen zeggen: Allah! Zeg: Zijn jullie dan niet bang voor Allah’s bestraffing?”.
Ulūhīyyah (Aanbidding): Geloven dat niemand het recht heeft op aanbidding in Waarheid, behalve Allah. Allah zegt: “En jullie Heer heeft bepaald dat jullie niets aanbidden, behalve Hij”.
Namen & Eigenschappen: Geloven dat Allah uniek is in Zijn Namen en Eigenschappen. Wij bevestigen wat Allah en Zijn Boodschapper hebben bevestigd aan Namen en Eigenschappen, zonder deze te verdraaien, of te ontkennen, of te vergelijken met de creatie, want Allah zegt: “Er is niets zoals Hij, en Hij is de Al-Horende, Al-Ziende”.

Dit is Tawheed. Een recht van Allah op Zijn dienaren. Niemand heeft het recht op aanbidding, behalve Allah. Daarom zeggen wij ook: “lā ilāha illallāh”. lā ilāha is een ontkenning, wat betekent: “Niemand heeft het recht op aanbidding”. Je ontkent dus dat er iemand is die het recht heeft op jouw aanbidding, zoals: smeekbede, gebed en andere vormen van aanbidding. En illallāh (behalve Allah) betekent dat je aanbidding verricht en bevestigd voor Allah alleen. Je verricht smeekbede tot Allah, en tot niemand anders. Allah zegt: “En jullie Heer zei: Roep Mij aan, en Ik zal jullie verhoren. Waarlijk! Degene die Mijn aanbidding minachten zullen zeker in vernedering de Hel binnentreden!”.

Nouredinne zegt vervolgens: “en gelijk…bij 42e minuut…gingen ze over Hand van Allah…over Neerdalen van Allah”. Dit is een paradoxale uitspraak van deze individu, en dit betekent het volgende:

Of hij heeft geen kennis over Tawheed, en zoals de dwalende sprekers vaak zeggen: “Hij heeft hier geen kaas van gegeten”.
Hij heeft kennis over Tawheed, en verbergt dit onderwerp voor de leken, omdat hij:
1. Zelf geen kennis heeft over de Namen en Eigenschappen
2. Hij heeft kennis en is bang dat zijn dwaling naar voren komt als hij hier over spreekt.

En dit is precies dan ook een van de eigenschappen van de mensen van dwaling. Zij spreken nooit inhoudelijk over Tawheed, en afraffelen het, alsof het iets kleins is en niet belangrijk. Wat ironisch is en best wel vreemd is dat hij op het laatst zegt (voordat de video klaar is): “De Profeet zei tegen Muʿādh je komt in Jemen en….”. Hier refereert Nouredinne naar de overlevering die we eerder hadden vermeld. De Profeet ﷺ stuurde Muʿādh – moge Allah tevreden met hem zijn naar Jemen en zei tegen hem: “Jij zal naar een volk gaan van de mensen van het boek. Dus laat het eerste waar je naar oproept Tawheed zijn. Als zij dit leren [en begrijpen], dan vertel je ze dat Allah vijf gebeden heeft verplicht gesteld…”.

Het feit dat hij deze overlevering wilde aanhalen, laat zien dat deze persoon een onwetend persoon is. Deze overlevering zou hem juist weerleggen, aangezien de Profeet ﷺ hier benadrukt dat Tawheed het eerste is wat verkondigd moet worden, en dit is dan ook wat de Profeet voor 13 jaar heeft gedaan in Mecca.

Nouredinne laat het lijken alsof het spreken over de Namen en Eigenschappen niet zo belangrijk is, alsof het niet behoort tot Tawheed, terwijl de Profeet zegt: “Dus laat het eerste waar je naar oproept Tawheed zijn”.

Het spreken over de Hand van Allah en het Neerdalen van Allah is onderdeel van Tawheed. De Hand van Allah is een Attribuut van Allah, zoals Imam Tirmidhī (overleden 279h) zei (als commentaar op een overlevering wat spreekt over de Hand van Allah): “Meer dan één van de mensen van kennis hebben gesproken over deze overlevering, en de overleveringen die erop lijken, met betrekking tot de Attributen [van Allāh], [en] dat Allāh elke nacht neerdaalt naar de [laagste] Hemel. Zij zeiden: [wij] bevestigen deze overleveringen en geloven erin en wij hebben geen speculaties [daarover] en wij zeggen niet: ‘Hoe?’. Deze [opvatting] is overgeleverd van Mālik bin Anas, Sufyān bin ʿUyaynah, en ʿAbdullāh ibn Al-Mubārak. Zij zeiden met betrekking tot deze overleveringen: Ga ze na (geef ze door), zonder hoe [te zeggen]. Dit is de verklaring [en mening] van de mensen van kennis van Ahlu Sunnah wal-Jamaʿāh”.

Dus Ahl Sunnah heeft gesproken over de Hand van Allah en bevestigt dat dit een Attribuut is van Allah, aangezien Allah zelf zei: “O Iblies! Wat weerhoudt je om voor degene die Ik met Mijn beide Handen geschapen heb, neer te knielen? Ben jij te trots of ben jij één van hen die hoog verheven is?”. Nouredinne wilt het laten lijken alsof dit een onderwerp is die niet belangrijk is, en het onderwerp is die niet voor beginners is. Dit is een zware leugen! Het kennen van Allah is prioriteit nummer 1, en hoe leren we Allah kennen? Door terug te keren naar zijn Namen & Eigenschappen. Daar waar de Joden en Christen de mist in zijn gegaan, met uitspraken zoals: “Allah heeft een kind…Job heeft God in een nekklem gezet…God vergeet…God wist het uur niet” en andere kufr-uitspraken, wilt Allah zichzelf correct introduceren tot ons, met de Mooiste en Schoonste Namen en Perfectste Attributen. Allah zegt: “Roep Allah aan, of roep de Meest Barmhartige aan; welke [Naam] je ook aanroept, tot Hem behoren de Mooiste Namen”.

Om te kunnen weten hoe ik Allah het beste kan aanroepen voor mijn dagelijkse smeekbeden, is het belangrijk dat ik Allah leer kennen met de juiste Namen & Attributen, die genoemd zijn in de Qurʾān en Sunnah, met het juiste begrip van de vrome voorgangers.

Dit is veelvuldig te vinden in de boeken van de Salaf, waarin zij in detail spreken over dit onderwerp. Imams, zoals Bukhari, Ahmad ibn Hanbal en anderen hebben gesproken over dit onderwerp in hun fundamentele boeken, waarin zij de Jahmiyyah weerleggen.

Nu weet ik niet of Nouredinne een volger is van Jahm ibn Safwan, want dit komt meestal van iemand die een probleem heeft met de Attributen van Allah. Het feit dat hij als voorbeeld de Hand van Allah gebruikt, is zorgwekkend, aangezien de Jahmiyyah hier een probleem mee hadden. Imam Tirmidhī (overleden 279h) zei: “Wat betreft de Jahmīyyah, zij verwierpen deze overleveringen. Zij zeiden: “Dit is Tashbīh!”. Allāh heeft op verschillende plaatsen in Zijn Boek [het volgende] vermeld: Hand, Horen en Zien. De Jahmīyyah deden Taʾwīl op deze verzen [die betrekking hebben op de Attributen], en zij legden ze uit in tegenstrijd van hoe de mensen van kennis (Ahl Sunnah) ze uitlegden. Zij [Jahmīyyah] zeiden: Allāh schiep Adam niet met Zijn Hand. Zij [Jahmīyyah] zeiden: De betekenis van Hand is hier Macht”.

Nu weten we dat er mensen zijn, die beweren tot Ahl Sunnah te zijn, maar vervolgens toch zitten met de mensen van dwaling en samenwerken. Je ziet bijvoorbeeld een persoon die beweert op de manhaj van de Salaf te zijn, maar vervolgens zie je hem uitspraken doen zoals Nouredinne. Dit is meestal het geval bij iemand die zichzelf schaamt voor Ahl Sunnah, en graag geaccepteerd wil worden bij de mensen van innovatie. Hij weet dat iemand op dwaling is, maar wil toch samenwerken met die persoon, wat goed verkoopt voor kijkcijfers, meer lezingen, beter inkomen en populariteit. Dus wat doet de persoon: hij werkt met hen samen, gooit de verschillen opzij, en doet uitspraken die geaccepteerd zullen worden door de mensen van dwaling, zodat hij geen vijanden creëert en gewoon ze populariteit kan ontvangen. Wanneer de mensen van de Sunnah hem aanspreken op zijn verraad, dan rent hij weg en begint hij privé te spreken, en niet openlijk, aangezien hij bang is voor de mensen van dwaling en hun kritiek, wat vervolgens zijn reputatie kan schaden.

Dus hoe krijg je vandaag reputatie? Door samen te werken met de mensen van dwaling, de verschillen opzij te zetten en niet openlijk hierover te spreken, aangezien dit schade zal hebben aan jouw inkomen, fame, en lezingen. Moskeeën zullen je niet meer uitnodigen, en vervolgens zal je weggezet worden als een extremist op TV, terwijl je in realiteit gewoon een verrader bent en de fundamenten van Ahl Sunnah opzij zet. Laat dit nou precies de geloofsovertuiging van Ḥassan Al-Bannā zijn, die kwam met een gouden regel: “We komen samen in dat waar we overeenstemming hebben, en we negeren dat waar geen overeenstemming in hebben”. En dit alles om je eigen hachje te redden.

Kijk uit voor dit soort sprekers, die de fundamenten opzij zetten, en de Sunnah niet beschermen tegen dwaling. Dit concept komt in de buurt van bekende zangers/zangeressen die hun ziel verkopen voor aandacht, en vervolgens contracten aangaan met duivels, terwijl ze diep van binnen weten dat dit fout is en tegen moraliteit.

In verschillende artikelen is meer uitleg gegeven over de Eigenschappen van Allah, en de verschillende groeperingen die zijn ontstaan. Nouredinne probeert hier dwalende groeperingen te beschermen, die het pad volgen van Aristotle en Plato, Hellenistische Joden, christenen en Sabeërs. Hij en ik weten dit allebei even goed. Hij heeft deze uitspraak gedaan, om in lijn te kunnen komen met de Jahmīyyah. Zodat de Jahmīyyah zeggen: “Goed Zo Noureddine! Pak die Salafīs aan, want als je dat niet doet, dan nodigen we je ook niet meer uit voor onze conferenties”.

De theologie van de Jahmīyyah, Muʿtazilah, Ashāʿirah en Mātūrīdiyyah is gebaseerd op het opleggen van het concept van “goddelijke perfectie” zoals beschreven door Aristoteles en Plato op de teksten van de Qurʾān en Sunnah. De verwerping van overleveringen met betrekking tot de Eigenschappen als speculatieve kennis, het claimen van metaforisch (majāz) in de teksten van de eigenschappen, het claimen dat de betekenissen van de teksten van de eigenschappen onbekend zijn (tashābuh) en evenzo, taʾwīl (figuratieve interpretatie) en ten slotte tafwīḍ (aannemen van onwetendheid en overdracht van de betekenis), zijn allemaal mechanismen die zijn bedacht om het doel te bereiken om de taal van de rationele goddelijke perfectie van Aristoteles, Plato en de Hellenistische Joden, christenen en Sabeërs op de Woorden van Allāh en Zijn boodschapper op te leggen.

Ze waren gedwongen om dit te doen omdat ze deze conceptuele bagage en de bijbehorende terminologie als fundament hadden genomen voor een zogenaamd rationeel bewijs (hudūth al-ajsām) om aan te tonen dat het universum een begin had en dus een Schepper moest hebben. Echter, omdat ze deze taal hanteerden, moesten ze trouw blijven aan de bijbehorende eisen, wat betekende dat ze alleen konden spreken over de Schepper van het universum – in termen van bevestiging en ontkenning – op basis van deze taal. Deze taal en de bijbehorende eisen botsten met de Qurʾān en Sunnah. Daarom werden mechanismen uitgevonden om de Qurʾān en Sunnah in overeenstemming te brengen met hun zogenaamde reden, die in feite gebaseerd is op de metafysica van Aristoteles: de bespreking van jawāhir, ajsām en aʿrāḍ (substanties, lichamen en incidentele eigenschappen) bekend als de “Tien categorieën” of “al-Maqūlāt al-ʿAshar”.

Deze taal is het probleem geweest voor onze gemeenschap, en daarom probeert hij hen te beschermen door te zeggen: “en gelijk…bij 42e minuut…gingen ze over Hand van Allah…over Neerdalen van Allah…over verschillende groeperingen binnen Ahl Sunnah, wie valt onder Ahl Sunnah…hij belde mij gelijk…en zegt: mijn hoofd doet pijn!! Volgens mij jij bent ook op dwalende”.

Qurṭubī (de bekende tafsīr geleerde) zei: “Wat voldoende is om iemand af te schrikken van het onderzoeken van het pad van de mutakallimūn (de theologische filosofen) is wat is vastgesteld door eerdere Imāms, zoals Umar ibn Abdul-Azeez, Maalik ibn Anas en ash-Shafi’i. En sommige van de belangrijkste geleerden hebben categorisch verklaard dat de Metgezellen zich nooit verdiepten in al-jawhar en al-a’rad [substantie en ongeval, (overgenomen van de Griekse filosofen door de Mu’tazila en vervolgens de Ash’ariyyah)] en al hetgeen daarmee verband houdt in de onderzoeksstudies van de mutakallimūn (theologen). En iedereen die een ander pad dan het hunne verlangt, volstaat het als dwaling voor hem…

En al-kalām (theologische retoriek) heeft velen van hen aan het twijfelen gebracht, en sommigen van hen tot afwijking (al-ilhaad) en sommigen van hen om nalatig te zijn in de taken van aanbidding. De reden hiervoor was hun afkeer van de teksten van de Wetgever (dat wil zeggen Allaah) en hun zoektocht naar kennis van de realiteiten van zaken bij anderen dan hen. De kracht van het intellect is niet in staat om te begrijpen wat er in de teksten van de Wetgever staat over de bepaling die Hij voor Zichzelf heeft gehouden…”.

Dus kijk uit van deze sprekers die de Manhaj van Ahl Sunnah verdraaien en bespotten. Blijf weg van deze organisaties, die dit soort sprekers uitnodigen. Imam Ahmad zei ook: “Vermijd het om weinig of veel van iemand van de mensen van begeerten op te schrijven. Richt je op de mensen van overleveringen en Sunnah”. Lees hun boeken niet, luister niet naar hen, zit niet met hen, en kijk uit voor hun uitspraken. En als je iemand tegenkomt die beïnvloed is geraakt door hen, en zelf een leek is, praat met respect tot hen, en nodig hen uit tot Ahl Sunnah met bewijzen, en niet met geschreeuw en slechte manieren.

We sluiten af met een mooie uitspraak van Abū Ḥātim al-Rāzī (o. 277h) en Abu Zurʿah (o. 264h). Abū Muḥammad ibn Abī Ḥātim: “Ik hoorde mijn vader en Abu Zurʿah gebieden om de mensen van dwaling en innovatie te vermijden. Ze waren streng in hun bevelen en keurden het geven van meningen op basis van persoonlijke redenering af in zaken die niet worden ondersteund door authentieke overleveringen. Ze verboden ook om met mensen van theologische retoriek (Ahl Kalam) te zitten en de boeken van theologen te onderzoeken. Ze zeiden: ‘Iemand die betrokken is bij theologische retoriek zal nooit slagen.’”.

Daarna zegt Nouredinne: “over verschillende groeperingen binnen Ahl Sunnah, wie valt onder Ahl Sunnah”. Dit is de uitkomst als je zegt “boeit me niet…wat is jouw manhaj!”. Vervolgens krijg je dit soort vreemde uitspraken. Zo zegt hij: “over verschillende groeperingen binnen Ahl Sunnah”. Ahl Sunnah bestaat niet uit verschillende groeperingen. Er is maar 1 groep, en dat is de geredde groep. De Profeet ﷺ heeft ons vertelt dat de Ummah zal onderverdelen in groeperingen, en dat er 1 gered zal zijn. Hij zei niet: “verschillende groeperingen zullen gered zijn”. De bewering dat Ahl Sunnah bestaat uit verschillende groeperingen is een disrespect naar onze Profeet ﷺ, wat betekent dat jij beter kan tellen dan de Profeet ﷺ. De Profeet ﷺ heeft ons geïnformeerd dat er altijd 1 groep zal blijven van zijn Ummah die gemanifesteerd zal zijn op de Waarheid, niemand kan hen schaden tot de Dag des Oordeels. Opnieuw spreekt de Profeet ﷺ niet over groeperingen van zijn Ummah, maar over 1 groep. Ook de interpretatie van de Salaf is dat er maar 1 groep zal zijn. Imām Ahmad en ʿAlī ibn Al-Madīnī (overleden. 234H) informeerde dat deze groep verwijst naar Ahl Ḥadīth. Ze zeiden niet: “Deze groep verwijst naar verschillende groeperingen binnen Ahl Sunnah”.

Vervolgens zegt Nouredinne: “hij belde mij gelijk…en zegt: mijn hoofd doet pijn!! Volgens mij jij bent ook op dwalende…maar helaas…”. Of dit verhaal echt gebeurd is of niet, is een ander verhaal. En Allah weet het beste. Maar ik kan begrijpen dat zijn hoofd pijn doet, aangezien dit verhaal een onzin verhaal is en niet gebaseerd is op de Boeken van de Salaf, maar misschien op de boeken van dwaling en corruptie.

Wij adviseren de jongeren om terug te keren naar de Boeken van Ahmad ibn Hanbal, Bukhari, Muslim, Ibn Khuzaymah, Imam Al-Muzani, Imam Al-Humaydi, Abū Bakr al-Athram, Rāzīyayn, Al-Dārimī, Al-Kirmānī, Ibn Abī ʿĀṣim en vele anderen geleerden van de vrome voorgangers.

Vergelijk de fundamenten van de Salaf met de uitspraken van de hedendaagse sprekers, en zo zal je zien wie op dwaling is en wie niet. Keer terug naar de geleerden van vandaag, zoals: Shaykh Salih Al-Fawzan, Shaykh ibn Uthaymeen, Shaykh Salih Al-Shaykh, Shaykh ibn Baz, Shaykh Al-Albani, Shaykh Rabee Al-Madkhali, Shaykh Zayd Al-Madkhali, Shaykh Ubayd Al-Jabiri, Shaykh Muhsin Al-Abbaad, Shaykh Muqbil, Shaykh Al-Islam ibn Taymiyyah, Imam ibn Al-Qayyim.

Moge de vrede en zegeningen rusten op onze geliefde Profeet.

Geschreven door: Abū Ḥātim Yāsīn Al-Salafī